UMUDUN BİTTİĞİ YER
Gecenin en siyahında, umudun bittiği yerdeyim…
En son noktadır umudun bittiği yer… Gözün bir şey görmez artık; çünkü kaybedecek bir şeyin de yoktur. Gitmek ve kalmak misali, olmak ya da olmamaktır. –ki zaten onu çözünce bütün mesele çözülür. Elim varmaz hiçbir şeye ; kâğıda, kaleme ve sana… Dönmez dilim hiçbir kelimeye… Susar kalırım uzun, hiç bitmeyen gecelerimde…
İçimden gelmez hiçbir şey. Bir düğüm gelir oturur boğazıma… Gözlerin gelir aklıma, zifir karanlıkta; sesin kulağımda… Geçerim her şeyimden bir anlığına… Ordayım işte, ordayım. Tam hayatın tepesinde… Umudun bittiği yerde…
Öyle bir an gelir ki bilemezsin nerelere gideceğini… İçerdeyken dışarı atarsın kendini, gökyüzü de olsa dışarıda, dar gelir sana…
Gün geçtikçe büyür yüreğin ellerinde. Kimselere bir şey diyemez, sürekli dönersin o kısır döngüde. Bir kördüğümdür ki , daha çok düğümlenir sen çözümledikçe…Dağlara, ovalara, denizlere dökemezsin; içine atarsın derdini. O bir kurttur ki kemirir durur içini… Bitsin istersin, bu deli ruh hali…
Derken bir çift söz, bir hoş kokudur hayata döndüren seni. Rehavet kokan havadan kalan nemi silmeye gelen koku. Dost gülüşünde saklı olan, seni kendine bağlayan.
Oysa ki sen de istersin, etrafa gülücükler saçmayı. Her gördüğünle revasız selamlaşmayı. İnsanlarla dostça kucaklaşmayı. Durdurursun o zaman içindeki amansız sorgulamayı.
Bir şeyler üretmek isteğidir seni bu yola iten. Paylaşımdır seni sonsuz sevindiren. İnsanlara bazen bir çocuğu, bazen bir dedeyi; kimi zaman patronu, kimisinde işçiyi; bazı zaman eskiyi, bazısında yeniyi; ara sıra nefreti , ara sıra sevgiyi; anlatmaktır aslında hayata yenilgiyi.
Veeeeee ‘perde’ sesini duyarsın. Hazırlığının son aşamaları da bitmiştir artık. Her şeye hazır değilsen de hazırsındır. Ve nice replikler çıkar karşına; nice kavgalar, nice dostluklar… Işığı az da olur hayatının, ya da kostümünü iyi seçememişlerdir. Çoğu şey karşısında sözleri unutmak da senin elinde hayatta; izleyenleri gülmekten kırıp - geçirmek de… Karşındaki ve yanındaki oynayanlar da çok önemlidir baktığında. Onun bir şeyi kötü yapması seni doğrudan etkiler.
Ya da sen de çok farklı bişey yapmayıp, seyirci kalabilirsin hayata… Ve oyun sona erdiğinde yapacağın tek şey; alkış tutup sonrasında da orayı terk etmek olacaktır. Nihayetinde geri dönersin, umudun bittiği yere: kendine…
Umudumuzu yitirmemek için haydi tiyatroyla el ele…
Yasemin KARAMEŞE
